هلیوم

تو این تقریبا سه روزی که از قطع نت میگذره .....

من احساس میکنم ارامش بیشتری در ذهنم دارم که شاید کمتر به این فک میکنم برم ببینم کی چی پست گذاشته و فلان.

فقط اون بنده خدایی که باهاش حرف میزدم یهو غیب شدنم رو چجوری ارزیابی میکنه البته اگه بره سایتهای خبری همه چی دستش میاد.شاید نگرانمه شاید احساس میکنه از دست خلاص شده یا  اصلا به این فکر میکنه دیدی اینم بی وفا بود و فلان و فلان و...

به اینترنت بی اندازه وابسته بودیم و هستیم!کاری با چک کردن شبکه های اجتماعی و گذران وقت ندارم.اما خوب من فایلهای درسی از تلگرام میگرفتم و مشاوره ایی.صفحه های کنکوری رو دنبال میکردم.با دوستان حرف میزدم و تماس اینترنتی داشتم.روزی صدها سرچ تو گوگل انجام میدادم.دانلود موزیک و تماشای فیلم در تلویزیون که حالا باید خواهر زادم رو توجیه کنم که دیگه نمیتونه روزی یه فیلم کارتونی که سهمیش بود رو از فیلیمو ببینه.

اما نکات بامزش همین اعتیاد وحشتناک بعضیا به اینترنت بود.

یه شبکه اجتماعی بود روزانه انلاین بود طرف الان حالش دیدن داره.

طرف هر روز از لحظه بیدار شدن از تابیدن نور به صورتش و تا شب بخیر گفتنش رو به اشتراک میذاشت اونم حالش دیدن داره.

وای وای  اونایی که به خودش میگفتن سلبریتی هم که کارشون تبریک و از این کارا بود هم الان نمیدونم چه حالین.

خلاصه یه کمپ بزرگ ترک اعتیاد درست شده.امیدوارم تو این روزا به وابستگیمون و مدیریت استفاده بهتر از این نعمت بیشتر فکر کنیم.دنبال راهای میونبر هم برای وصل شدن نباشید و گول شیادین رو نخورید.راهی نداره.

فقط امیدوارم زود وصل شه و از همه مهمتر شرکتهای اینترنت و کلا هر خدمتی بر پایه اشتراک این چند روز منظور کنن و به حساب مشترکاشون اضاف کنن.

--------------

شاد باشین