در قران کریم کتاب اسمانی ما به ازدواج و رسیدن به ارامش در کنار همسر اشاره شده به علاوه احادیت بسیار در مورد آن.

اما 

یک مسئله که وجود دارد ازدواج جوانان است...مزایا ازدواج بسیار است و خوب خیلی هاش جایگزینی نداره که خودتون بهتر میدونید!

اما مهم اینه جوانی (پسر)رو فرض کنید با سن 25-30 سال در شرایط امروز ایران...

دانشگاه رفته و تحصیلات دانشگاهی دارد...

میل و نیاز به ازدواج دارد...

نمیخواهم سیاه نمایی کنم یا غر بزنم.

اما متاسفانه با شرایط اقتصادی الان ایران نه شغلی،نه پدر ثروتمندی،نه آشنایی،نه حتی شانسی که مثلا قرعه کشی برنده شود(کلا شانس ندارد).خلاصه بی مایه فتیر است.لابد میگید برود کارگری!با کارگری میشود خرج یک زندگی را داد؟رشته ایی که خوانده متاسفانه هیچ بازار کاری ندارد.دغدغه این را دارد که گناه نکنید و هر روز اشوبی است در دلش...حتی دوست دختر نمیتواند داشته باشد!

این جوان باید چه کند؟صبر؟ازدواج موقت؟گناه؟تقوا پیشه کند؟اصلا کسانی که توصیه میکنند خودشان این شرایط سخت جوانان رو درک میکنند؟

با وام ازدواج  دقیقا چه میتوان کرد؟اصلا مسئولین از هزینه های یک ماه خبر دارند؟قیمت اجاره مسکن و تهیه حداقلها چقدر است؟(در یک پست جداگانه حساب میکنم).بعد با همه این تفاسیر انتظار داریم جوانان در سن مناسب ازدواجی مناسب و خوشبخت هم شوند.بدون پول که به ادم نگاه هم نمیکنن.حالا جذایت و هیکل مناسب بماند.

در این شرایط باید احساست رو قورت دهی.بیانش تاوان دارد.سرت را بیانداز پایین و برو...

ولی امید امید امید نجات بخش است.(تنها با امید زنده ایم)